Στις 1.028 έφτασαν μόνο μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2016 οι πτωχεύσεις κινεζικών επιχειρήσεων, που έγιναν δεκτές από τα δικαστήρια της Κίνας. Πρόκειται για αύξηση 52,5% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του περασμένου έτους, η οποία αντανακλά μια αλλαγή στάσης του Πεκίνου απέναντι στις υπερχρεωμένες ή τις αποτυχημένες επιχειρήσεις. Εν ολίγοις, το Πεκίνο χρησιμοποιεί πλέον τις πτωχεύσεις επιχειρήσεων ως μέσον για να μειώσει την πλεονασματική παραγωγή.
Είναι ενδεικτικό ότι στο χρονικό διάστημα από το 2008 ώς το 2015 έγιναν δεκτές λιγότερες από 20.000 πτωχεύσεις επιχειρήσεων, μολονότι είχε προηγηθεί το 2007 η ψήφιση του νέου νόμου περί πτωχεύσεων. Ο νόμος αυτός έχει χρησιμοποιηθεί ελάχιστα και αντ’ αυτού έχουν προτιμηθεί οι παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις για τον τρόπο χειρισμού του χρέους της εκάστοτε επιχείρησης. «Για μεγάλο χρονικό διάστημα πολλά τοπικά δικαστήρια δεν ήσαν πρόθυμα να δεχθούν μια πτώχευση, ενίοτε ήσαν οι τοπικές αρχές που δεν τους επέτρεπαν να το κάνουν», σχολιάζει ο Γουάνγκ Ξινξίν, στέλεχος του κέντρου ερευνών για θέματα πτωχεύσεων στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Renmin στο Πεκίνο.
Οπως εξηγεί, ο λόγος ήταν πάντα ότι μια πτώχευση δεν είναι ένα επιχειρηματικό ζήτημα, αλλά άπτεται της κοινωνίας, της απασχόλησης και της ανεργίας.
Τώρα το Πεκίνο έχει θέσει προτεραιότητα τη μείωση της πλεονασματικής παραγωγής στους τομείς του χάλυβα, του λιθάνθρακα και του τσιμέντου. Πολλοί εμπειρογνώμονες της αγοράς εκφράζουν, πάντως, φόβους πως μπορεί η νέα νομοθεσία περί πτωχεύσεων να δίνει τη δυνατότητα παράτασης της λειτουργίας σε ορισμένες επιχειρήσεις «ζόμπι», όπως έχουν αποκληθεί οι υπερχρεωμένες και οι αποτυχημένες επιχειρήσεις. Κι αυτό γιατί το ανώτατο δικαστήριο αποφάνθηκε πως όταν είναι δυνατόν πρέπει να προτιμώνται οι συγχωνεύσεις επιχειρήσεων ή η αναδιάρθρωση του χρέους τους.
http://www.kathimerini.gr/865024/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/epidhmia-oi-ptwxeyseis-epixeirhsewn-sthn-kina
Είναι ενδεικτικό ότι στο χρονικό διάστημα από το 2008 ώς το 2015 έγιναν δεκτές λιγότερες από 20.000 πτωχεύσεις επιχειρήσεων, μολονότι είχε προηγηθεί το 2007 η ψήφιση του νέου νόμου περί πτωχεύσεων. Ο νόμος αυτός έχει χρησιμοποιηθεί ελάχιστα και αντ’ αυτού έχουν προτιμηθεί οι παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις για τον τρόπο χειρισμού του χρέους της εκάστοτε επιχείρησης. «Για μεγάλο χρονικό διάστημα πολλά τοπικά δικαστήρια δεν ήσαν πρόθυμα να δεχθούν μια πτώχευση, ενίοτε ήσαν οι τοπικές αρχές που δεν τους επέτρεπαν να το κάνουν», σχολιάζει ο Γουάνγκ Ξινξίν, στέλεχος του κέντρου ερευνών για θέματα πτωχεύσεων στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Renmin στο Πεκίνο.
Οπως εξηγεί, ο λόγος ήταν πάντα ότι μια πτώχευση δεν είναι ένα επιχειρηματικό ζήτημα, αλλά άπτεται της κοινωνίας, της απασχόλησης και της ανεργίας.
Τώρα το Πεκίνο έχει θέσει προτεραιότητα τη μείωση της πλεονασματικής παραγωγής στους τομείς του χάλυβα, του λιθάνθρακα και του τσιμέντου. Πολλοί εμπειρογνώμονες της αγοράς εκφράζουν, πάντως, φόβους πως μπορεί η νέα νομοθεσία περί πτωχεύσεων να δίνει τη δυνατότητα παράτασης της λειτουργίας σε ορισμένες επιχειρήσεις «ζόμπι», όπως έχουν αποκληθεί οι υπερχρεωμένες και οι αποτυχημένες επιχειρήσεις. Κι αυτό γιατί το ανώτατο δικαστήριο αποφάνθηκε πως όταν είναι δυνατόν πρέπει να προτιμώνται οι συγχωνεύσεις επιχειρήσεων ή η αναδιάρθρωση του χρέους τους.
http://www.kathimerini.gr/865024/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/epidhmia-oi-ptwxeyseis-epixeirhsewn-sthn-kina
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου