Και να μην το γνωρίζαμε, φρόντισαν να το κάνουν γνωστό και στο ευρύ κοινό ο ΓΑΠ και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και αναφέρομαι στην "παγκόσμια διακυβέρνηση". Ειδικά ο πρώτος έχει αναφερθεί τόσες φορές στο θέμα, που μια απλή έρευνα στο διαδίτκυο εμφανίζει αρκετά βίντεο με αντίστοιχες δηλώσεις και ομιλίες του.
Οι δυο αλήστου μνήμης πολιτικοί, που οδήγησαν την Ελλάδα στο κρεματόριο της Τρόικας και των μνημονίων, χωρίς να τολμά κανείς μέχρι τώρα να ξεσκεπάσει τις ευθύνες τους και να τους καθίσει στο σκαμνί, δήλωσαν από το βήμα της Βουλής, στέλνοντας τα απαραίτητα μηνύματα εκεί που έπρεπε, την ανάγκη να επικρατήσει η παγκόσμια διακυβέρνηση, για έναν... πιο δίκαιο κόσμο.
Το θέμα της Νέας Τάξης Πραγμάτων δεν το γνωρίζω, δεν το έχω ερευνήσει και δεν έχω χρόνο να το παρακολουθήσω.
Όπως δεν γνωρίζω τα ευρωπαϊκά θέματα και φυσικά το θέμα αυτό καθ' αυτό αλλά και τις βαθύτερες πτυχές του Brexit. Γι' αυτό και αποφεύγω να κάνω αναφορές στο θέμα. Δεν το ξέρω σε τέτοιο βαθμό, που να εκφέρω δημόσια άποψη.
Πάντως, από απλή ανάγνωση κάποιων κειμένων και από παρατήρηση ορισμένων εξελίξεων, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν κύκλοι που επιδιώκουν την παγκόσμια διακυβέρνηση.
Μάλιστα, εκτός των ΗΠΑ, του Καναδά και εν μέρει της Αυστραλίας, που αποτελούν πετυχημένο μοντέλο και πρότυπο, αφού εκεί έχουν κατορθώσει να συνεννοηθούν και να συνυπάρχουν σε καθεστώς ευημερίας πανσπερμία λαών και θρησκειών, σύμφωνα με αυτές τις απόψεις, η Ε.Ε. είναι σημαντικό πεδίο, όπου δοκιμάζεται και προωθείται το σχέδιο της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Αν λοιπόν όντως συμβαίνει αυτό, αν η Ε.Ε. είναι ένας μηχανισμός της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων που οδηγεί τα πράγματα στην παγκόσμια διακυβέρνηση, πώς είναι δυνατόν να είναι κόντρα σε αυτό το σχέδιο το Ηνωμένο Βασίλειο και η Αγγλία, με την βασίλισσα μάλιστα να εκφράζεται υπέρ του Brexit, όταν είναι γνωστό ότι η βαθιά Αγγλία είναι από τους πρωτοστάτες αυτής της ιδέας;
Κάτι δεν πάει καλά λοιπόν με το όλο σκεπτικό.
Γιατί αν πεις ότι οι Άγγλοι που ψήφισαν Brexit είναι εναντίον της παγκοσμιοποίησης, της Νέας Τάξης Πραγμάτων και εναντίον της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, τότε θα γελάνε και οι παρδαλές ποδιές των... σκωτσέζων και όχι μόνο.
Να σοβαρευτούμε λοιπόν και να αναζητήσουμε τις πραγματικές διαστάσεις και το πραγματικό περιεχόμενο της υπόθεσης Brexit.
Γιατί πιο πολύ σαν κακόγουστη φάρσα ή μάλλον... πατάτα του Κάμερον μοιάζει, παρά σαν εθνικό σχέδιο της βαθιάς Αγγλίας, με πολιτικό και γεωπολιτικό περιεχόμενο και στοχεύσεις, που εφαρμόστηκε μέσω δημοψηφίσματος και που θέλει να οδηγήσει την Αγγλία και τους Άγγλους πολίτες σε καλύτερες μέρες.
Μάλλον ζούμε τον ευτελισμό της πολιτικής και στην Αγγλία, που έχει τη μεγαλύτερη παράδοση λειτουργίας κράτους στην νεότερη περίοδο της Ιστορίας.
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2016/06/brexit_59.html?spref=fb
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2016/06/brexit_59.html?spref=fb
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου