Ανάγκη για σύγχρονη πολιτική ασφαλείας

Του Ελευθέριου Οικονόμου

Ο κ. Ελευθέριος Οικονόμου είναι πρ. υπουργός, επίτ. Αρχηγός ΕΛ.ΑΣ., στρατηγός ε.α.

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια βρισκόμαστε μπροστά σε νέα δεδομένα, σε σημαντικά γεγονότα και ιστορικές προκλήσεις τεράστιας σημασίας για την πορεία και την προοπτική της χώρας μας, αλλά και της Ευρώπης γενικότερα.

Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον με διαμορφούμενες γεωστρατηγικές και γεωπολιτικές μεταβολές. Σε αλλαγές της κοινωνικής δομής, σε ένα νέο περιβάλλον ασύμμετρων απειλών και παγκοσμιοποιημένου φόβου, στην απειλή της εγχώριας και διεθνούς τρομοκρατίας, σε νέες μορφές εγκληματικότητας με ποιοτικά διαφοροποιημένα χαρακτηριστικά, πολλές φορές πρωτόγνωρα για τα ελληνικά δεδομένα.

Σε μεταναστευτικές ροές οι οποίες θα συνεχίσουν αυξανόμενες – ακόμη περισσότερο δε, εάν δεχθούμε και αυτά τα οποία, όσοι ασχολούνται με τις περιβαλλοντικές μεταβολές, θεωρούν ότι θα συμβούν τα επόμενα χρόνια: με την κρίση της ξηρασίας θα δημιουργηθούν στο εγγύς μέλλον νέα και άλλου είδους μεταναστευτικά ρεύματα. Είναι ένα θέμα που θα πρέπει πλέον να μας προβληματίσει πάρα πολύ, με δεδομένη και την ευκαιρία που έχουμε σήμερα με την κρίση που βιώνουμε. Κρίση, η οποία θα θεωρείται ότι είναι πάρα πολύ μικρή σε σχέση με αυτά που θα πρέπει να αναμένουμε, εάν δεν διαμορφωθούν συνθήκες τόσο στην Αφρική, όσο και στη Μέση Ανατολή, Αφγανιστάν, Πακιστάν και αλλού, που να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της πολιτικής αστάθειας, των θρησκευτικών φανατισμών, της φτώχειας, των πολεμικών συγκρούσεων, αλλά και της κλιματικής αλλαγής.

Βιώνουμε σήμερα το θέμα της κρίσης από τις προσφυγικές και παράτυπες μεταναστευτικές ροές. Ο κώδωνας του κινδύνου είχε χτυπήσει κατά το παρελθόν. Και στο θέμα της Συρίας ήταν γνωστό και προβλέψιμο ότι η συσσώρευση των προσφύγων στην Ιορδανία, στον Λίβανο και κυρίως στην Τουρκία, ήταν θέμα χρόνου πότε θα μας έπληττε. Είναι δεδομένη η πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία και τη γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά και στο θέμα της προώθησης των παράτυπων μεταναστών και των προσφύγων προς τη χώρα μας, θέμα που ενέχει και μία άλλη παράμετρο, που επηρεάζει σαφώς και την εθνική μας ασφάλεια, δεδομένου ότι πάρα πολλά «παιχνίδια» με τους πρόσφυγες και με τους μετανάστες μπορεί να παιχθούν στο Αιγαίο.

Ακούγονται πάρα πολλά επίσης για την αποβολή της χώρας μας από τη τη Ζώνη Σένγκεν. Θυμίζω ότι το 2010 η Ελλάδα είχε βρεθεί πραγματικά σε ουσιαστική απειλή εξόδου από τη Σένγκεν. Διαμορφώσαμε τότε το action plan, ένα επεξεργασμένο σχέδιο και το υποβάλλαμε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αρχίσαμε να το εφαρμόζουμε ανταποκρινόμενοι στις υποχρεώσεις που έχουμε και αποσοβήθηκε η έξοδός μας από τη Σένγκεν.

Δυστυχώς, στην πορεία και αυτά κάποια στιγμή τα ξεχάσαμε, με αποτέλεσμα να μας βρίσκει σήμερα η προσφυγική και η μεταναστευτική κρίση με ανύπαρκτες δομές σε πολιτικό, σε στρατηγικό και σε τακτικό επίπεδο, αλλά και αναξιόπιστους έναντι των Ευρωπαίων εταίρων μας.

Λείπουν δυστυχώς στη χώρα μας, η μακράς πνοής στρατηγική και οι σύγχρονες δομές, με αποτέλεσμα να χαράσσεται πολιτική ευκαιριακά και ανάλογα με το πώς αντιλαμβάνονται τα θέματα οι εκάστοτε πολιτικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες.

Είναι πλέον καιρός με τη συναίνεση των πολιτικών κομμάτων, όπως και κατά το παρελθόν έχω αναφερθεί, να διαμορφωθεί ένα δόγμα εσωτερικής ασφάλειας για τη χώρα, το οποίο θα υπηρετείται από το συμβούλιο εθνικής ασφαλείας ή όπως αλλιώς θέλει ονομαστεί και από έναν φορέα χειρισμού κρίσεων που θα διασφαλίσει τη διακλαδικότητα και τη συνεργασία των συναρμοδίων αρχών.

Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για να μην υπάρξει αυτή η πολιτική συναίνεση στην ασφάλεια και να μη δημιουργηθούν αυτές οι δομές. Εξάλλου, είναι ένα μοντέλο, το οποίο και σε πολιτικό και σε στρατηγικό επίπεδο, η χώρα το έκτισε την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι δομές της ολυμπιακής ασφάλειας υπήρχαν, είχε εκπαιδευτεί προσωπικό, λειτουργούσαν θεσμικά όργανα σε πολιτικό επίπεδο και σε στρατηγικό, είχαμε και τη διακλαδική συνεργασία, αλλά δυστυχώς αυτά μετά τις δάφνες της ολυμπιακής ασφάλειας και της επιτυχούς διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων τα αφήσαμε, ξεθώριασαν και ουσιαστικά τα ξεχάσαμε.

Πρέπει να συνεννοηθούμε για ορισμένα αυτονόητα σε αυτή τη χώρα. Εχουν περάσει τέσσερις δεκαετίες από την πτώση της δικτατορίας και άλλες επτά από τη λήξη του εμφυλίου και είναι καιρός πλέον να αφήσουμε τους σκελετούς στις ντουλάπες. Για την αντιμετώπιση των σύγχρονων απειλών επιβάλλεται τα πολιτικά κόμματα να συμφωνήσουν σε κοινή πολιτική στον τομέα της ασφάλειας.

Εξάλλου, την ασφάλεια, το αγαθό της ασφάλειας, μόνο μια δημοκρατική πολιτεία μπορεί να εγγυηθεί και να προσφέρει στον πολίτη, διότι τα ανελεύθερα καθεστώτα και οι δικτατορίες το πρώτο δικαίωμα και αγαθό που αφαιρούν από τον πολίτη είναι το δικαίωμα στο να νιώθει ασφαλής. Είναι αδιανόητο σήμερα να μην μπορούν οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου να συμφωνήσουν σε ένα μίνιμουμ πολιτικής και στρατηγικής για την αντιμετώπιση αυτών των θεμάτων.

Στην εποχή που όλα αλλάζουν με ασύλληπτες ταχύτητες, οι καμπάνες χτυπάνε για όλους και οι κοινωνίες αντιμετωπίζουν νέες, πρωτόγνωρες απειλές, επιβάλλεται το κράτος να απαντήσει με αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα, γιατί διαφορετικά οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές για τη χώρα.

Η χώρα δίχως εθνική στρατηγική και σύγχρονες δομές δεν θα μπορέσει να παίξει τον ρόλο που της αντιστοιχεί σε ευρωπαϊκό, αλλά και γενικότερα σε διεθνές επίπεδο, ως ένας σοβαρός εταίρος αξιοποιώντας τη γεωπολιτικοστρατηγική της θέση.

Είναι η ώρα της αλήθειας και της πράξης. Ηλθε η ώρα, μακριά από αγκυλώσεις και ψευδοδιλήμματα να αποφασίσουμε ποια Ελλάδα θέλουμε.


http://www.kathimerini.gr/854514/article/epikairothta/ellada/apoyh-anagkh-gia-sygxronh-politikh-asfaleias