Πάντα συμβαίνει αλλά παραμένει τραγικό ( ειδικά στους καιρούς μας )
Πάντα όταν προσπαθείς να δικαιολογήσεις ,την απραξία σου
την αδυναμία σου στην παραγωγή έργου
τις αστοχίες τις δικές σου κατα βάση αλλά και τις ομάδας σου δίνεις εντολή για να
μιλήσουν πολύ η γιά να γράψουν πολλά.
Οι λέξεις ....αυτές οι λέξεις .
Οταν είναι πολλές δείχνουν τον πανικό σου να δικαιολογήσεις πράγματα και καταστάσεις που ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ .
Μπερδεύουν τον αναγνώστη επίσης αλλά για βάστα μήπως αυτός είναι ο στόχος ?
Ε ?? μήπως πρέπει να πούμε πολλά για να μην πούμε τελικά τίποτα ??? αφού δεν έχουμε να πούμε και τίποτα .
Λίγο κλαψιάρικη διάθεση ,που και που κανα δυο σταγόνες τσαμπουκά πάντα
μπόλικο μελό σουρωμένο με πολλές μεζούρες ποίησης ,γνωστές τακτικές απο την εποχή του μεσοπολέμου!! γνωστές τακτικές ρε παιδιά !!!!
Ουμπέρτο Εκο στούς όπου γης διαβαστερούς .
Η τέχνη του διαβάσματος έγκειται στο να ξέρεις ποιες σελίδες να πηδήξεις.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου