Την ίδια ώρα που οι σχέσεις της Ουάσιγκτον και της Άγκυρας βρίσκονται στο ναδίρ και η τουρκική οικονομία οδεύει στα τάρταρα, μία άλλη διεθνής κρίση υποβόσκει, για τη δημιουργία της οποίας θα μπορούσαν να έχουν ανάμειξη και άλλες χώρες, με πρώτη την Τουρκία.
Η Ελλάδα και η Ρωσία ανταλλάσσουν εδώ και εβδομάδες πυρά, και χθες ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς μίλησε για πρώτη φορά για το ενδεχόμενο η Μόσχα να εκτελεί έργο για την Τουρκία εναντίον της Αθήνας.
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Η παράγραφος της ανακοίνωσης του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, που προκάλεσε αίσθηση, είναι η εξής: “Η Ρωσία, αυτή τη στιγμή, δείχνει ως να μη μπορεί να αντιληφθεί τις θέσεις αρχών της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Από τότε που πολεμά ως σύντροφος εν όπλοις της Τουρκίας και της παρέχει σειρά διευκολύνσεων στον τομέα της ασφάλειας, δείχνει να απομακρύνεται σταθερά από θέσεις που αρμόζουν στο επίπεδο φιλίας και συνεργασίας που χαρακτήριζε τις σχέσεις Ελλάδας-Ρωσίας εδώ και 190 χρόνια.
Δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ότι η Ελλάδα έχει δικά της συμφέροντα και κριτήρια στη διεθνή πολιτική». Η κατηγορία εναντίον της Ρωσίας, και η αναφορά στη σχέση της με την Τουρκία, η οποία είναι πλέον στρατηγική, συζητήθηκε και στο εξωτερικό, καθώς -χωρίς ίσως να το περίμενε η Ελλάδα- ειπώθηκε μία μεγάλη αλήθεια, που την έκρυβαν μέχρι τώρα οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ: ότι η Μόσχα και η ΄Άγκυρα, μαζί με την Τεχεράνη έχουν συμμαχήσει στο πρότυπο -όσο και να προκαλεί ρίγος- του αλήστου μνήμης Συμφώνου της Βαρσοβίας, και ενώ η Τουρκία παραμένει ακόμα και σήμερα ένας δύσκολος σύμμαχος και στο ΝΑΤΟ.
Στις αρχές Ιουλίου, στις Βρυξέλλες, τέθηκε αθόρυβα το θέμα της πιθανής απώλειας μυστικών της Δυτικής Συμμαχίας από τη Ρωσία με τη βοήθεια της Τουρκίας, αλλά η αμερικανική πλευρά, που καιγόταν για την υπόθεση του Πάστορα Άντριου Μπράνσον, απέρριψε κάθε ιδέα για συζήτησή του.
Τώρα, ακόμα και οι αφελείς της αμερικανικής γραφειοκρατίας, άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι η Τουρκία είναι απλά μία εχθρική χώρα. Στη δημοσιογραφική μου καριέρα γνώρισα πολλούς γραφειοκράτες, που δεν ήθελαν να ακούσουν τα δικά μας επιχειρήματα για την Τουρκία. Με ικανοποίηση τους ακούω να τα επαναλαμβάνουν ως δικά τους πλέον.
Όμως, προσωπικά δεν έχω την παραμικρή εμπιστοσύνη. Φοβάμαι πως αν ο Ερντογάν προδώσει τον Πούτιν, που είναι ένα πιθανό ενδεχόμενο, θα σπεύσουν να τον αγκαλιάσουν και από τη …χαρά τους να του χαρίσουν και την Κύπρο, όπως επιχείρησαν το 2004…
Όλα είναι πιθανά.
Όμως, για τώρα τουλάχιστον, και για όσο ο πρόεδρος της Τουρκίας τους ψήνει το ψάρι στα χείλη, οι Αμερικανοί θα τον πολεμήσουν και θα προσπαθήσουν να τον γονατίσουν ώστε παρακαλώντας να ζητά την εύνοια και τη βοήθειά τους. Το θέμα είναι άλλο πλέον.
Η Ελλάδα δέχεται επίθεση από τη Ρωσία του Πούτιν, ο οποίος στη φάση αυτή εξυπηρετεί τον Ταγίπ Ερντογάν, και οι σύμμαχοι της στην Ουάσιγκτον και στις Βρυξέλλες δεν πρόσφεραν ακόμα χείρα βοηθείας και φιλίας.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη αυτή τη βοήθεια και την υποστήριξη, διότι ο Πούτιν δεν είναι ένας νορμάλ ηγέτης.
Στην άσκηση της πολιτικής δεν έχει κανένα απολύτως συναίσθημα. Βαδίζει στη βάση της εξυπηρέτησης των στρατηγικών και οικονομικών του συμφερόντων. Και τα συμφέροντα του πιστεύει ότι δεν εξυπηρετούνται από την Ελλάδα, η οποία με τη Συμφωνία των Πρεσπών, ψαλίδισε τα όνειρα του για τη ρωσική επικράτηση στα Βαλκάνια. Η Ρωσία, μόνο με την αμφιλεγόμενη Σερβία να την ακούει, και όχι πάντα, είναι εκτός του γεωστρατηγικού παιγνιδιού στη Βαλκανική.
Η σημερινή Ρωσία είναι κάτι διαφορετικό από αυτή που ξέραμε στο παρελθόν.
Είναι ένα εθνικιστικό-χριστιανικό κράτος του οποίου ηγείται ένας σκληρός αυταρχικός πολιτικός, ο οποίος πιστεύει με φανατισμό στη Μεγάλη Ορθόδοξη Ρωσία.
Εγώ θα στοιχηματίσω, ότι δεν θα διστάσει να «σταυρώσει» και το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, με τη βοήθεια του Ερντογάν, για να του πάρει τα σκήπτρα το Πατριαρχείο της Μόσχας.
Αυτή τη στιγμή, η Ρωσία θεωρεί την Ελλάδα μία εχθρική χώρα.
Όλες αυτές οι κουβέντες για τον «ξανθό ηγέτη» και το «ξανθό γένος», που θα συντρίψουν την Τουρκία προς δόξα της Ορθοδοξίας, είναι κουραφέξαλα και κουβέντες του καφενέ.
Η σημερινή Ρωσία παίζει ξεκάθαρα το παιγνίδι της Τουρκίας σε όλα τα επίπεδα, και ο μόνος λόγος που στηρίζει ακόμα την Κύπρο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, είναι το ρωσικό χρήμα που φυλάσσεται στις κυπριακές τράπεζες.
Για το λόγο αυτό, και για όσο δεν βρίσκουν άλλο «παράδεισο», οι Ρώσοι θα συνεχίσουν να βοηθούν την Κύπρο.
Είναι και υποχρεωμένοι και αναγκασμένοι.
Η κρίση στις σχέσεις της Ρωσίας και της Ελλάδας είναι επικίνδυνη και δεν θα ξεπεραστεί εύκολα.
Δεν πρόκειται για ένα απλό «καυγά», ούτε είναι επιχείρημα ότι όλα συμβαίνουν λόγω του «οξύθυμου» Κοτζιά.
Είναι στρατηγική επιλογή της Μόσχας αυτή η σύγκρουση και έχει στόχο και την Ελλάδα, και το Φανάρι και το Άγιο Όρος.
Ας μην είμαστε αφελείς.
Σίγουρα, θα ήταν προτιμότερο να είχαν λυθεί αθόρυβα τα προβλήματα με τη Ρωσία, Όμως, στις πολλές οχλήσεις της Αθήνας για να σταματήσει ο υπόγειος πόλεμος των εθνικιστών, που στηρίζονταν από τη Μόσχα, οι Ρώσοι αγνόησαν τις ελληνικές εκκλήσεις. Και τότε δεν υπήρχε άλλη επιλογή για την Αθήνα.
Η δημοσιοποίηση του θέματος ήταν αναγκαία.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Διαβάζω όλους αυτούς τους φιλοδυτικούς και νεοφιλελεύθερους αναλυτές, που για χρόνια βρίζουν τον Πούτιν και τη Ρωσία, να έχουν βγει εκτός εαυτού και να νοιάζονται ξαφνικά για τις καλές σχέσεις της Μόσχας με την Αθήνα. Δεν καταλαβαίνουν ότι γίνονται γελοίοι;
https://hellasjournal.com/2018/08/i-krisi-stis-scheseis-rosias-kai-elladas-einai-pio-sovari-ap-oti-fainetai-o-toyrkikos-rolos/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου